به کسی که اضافه وزن دارد، اینها را نگویید!
تاریخ انتشار: ۴ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۲۵۸۴۸۹
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گاهی وقتها چیزهایی به دوستانمان میگوییم که بدون اینکه قصدی داشته باشیم یا حتی بفهمیم، آنها را میرنجانیم. اضافه وزن داشتن، فرد را در معرض بیماریهای گوناگون قرار میدهد و اغلب تاثیر منفی بر کیفیت زندگیشان میگذارد. احتمالا شما نیتتان خیر است، اما کلمات و گفتارتان میتواند بیشتر آسیب زننده باشد تا مفید و کمک کننده.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این مطلب به شما میگوییم چه حرفهایی را نباید به کسی که اضافه وزن دارد بگویید.
تو خودت را در معرض خطرِ ... قرار میدهی
چیزی که شما فکر میکنید: پزشک، مادر و صمیمیترین دوست او تا به حال این موضوع را 400 بار به او نگفتهاند!
اضافه وزن داشتن، خطرناک است. موسسهی ملی قلب، خون و ریه میگوید اضافه وزن داشتن یا چاق بودن شما را در معرض سندرم متابولیک، دیابت، بیماری قلبی و حتی سرطان قرار میدهد. اما بیشتر افراد از عواقب وزن زیادشان بیخبر نیستند. یاد آوری این موضوع که مستعد ابتلا به بیماریها هستند، معمولا کمکی به آنها نمیکند تا طرز فکرشان را عوض کنند. آنها حتما قبلا هم بارها و بارها این را شنیدهاند و گوششان از این حرفها پُر است!
اگر درست غذا بخوری و بیشتر ورزش کنی ...
چیزی که شما فکر میکنید: عادتهای غذایی و ورزشی او، تنها دلیل اضافه وزن داشتن اوست.
چیزهایی که یک نفر میخورد و نوع فعالیتهای بدنی او، فقط تا حدودی تعیین کنندهی وزن او هستند. یک نفر ممکن است بیماری مانند سندرم رودهی تحریک پذیر داشته باشد که شما نتوانید با چشمانتان ببینید و این، دلیل اضافه وزن و افزایش وزن غیر قابل کنترل او باشد. همچنین یادتان باشد هر کسی که تغذیهی سالمی دارد و ورزش میکند، لزوما وزن کم نمیکند. این راه حلها ممکن است برای دوست شما یا غریبهای که کنارتان در صف ایستاده جواب ندهند.
آیا تا به حال ... را امتحان کردهای؟
چیزی که شما فکر میکنید: او تلاشی برای تغییر رفتار یا وضعیت خود نکرده است یا اصلا نخواسته که تغییر کند.
بله البته ممکن است تصور شما درست باشد، یا دلیلی برای تغییر نکردنش داشته باشد. بسیاری از رژیمهای غذایی کاهش وزن، مخصوصا رژیمهای مُد روز و زودگذر، تاثیری ندارند. امتحان کردن یک روش دیگر برای کسی که قبلا چندین راه را امتحان کرده، کار راحتی نیست. ضمنا ممکن است کسی اضافه وزن داشته باشد اما هیچ علاقهای به کاهش وزن نداشته باشد، حتی اگر شما فکر میکنید او باید حتما وزن کم کند! به هر حال شاید این خواستهی او نباشد.
مطمئنی که میخواهی این را بخوری؟!
چیزی که شما فکر میکنید: او نمیداند چیزی که میخواهد بخورد ناسالم است.
بیشتر افراد، نسبت به کیفیت غذایی که میخورند کاملا آگاه نیستند و اشاره دیگران به اینکه این غذا «ناسالم» است، احتمال اینکه از غذای مورد علاقهاش صرفنظر کند را کم نمیکند. شما با این حرفتان بیشتر او را دلخور میکنید تا اینکه کمکش کنید و این خوب نیست. قضاوت کردن در مورد روش تغذیهی دیگران، مخصوصا وقتی که سعی دارند غذاهای سالمتری بخورند، میتواند تلاششان را بیاثر کند و از اعتماد بنفسشان بکاهد. به هر حال این انتخاب شما نیست!
اگر چند کیلو کم کنی خیلی بهتر به نظر خواهی رسید
چیزی که شما فکر میکنید: اضافه وزن داشتن، زیبایی یا ارزش فرد را تحت تاثیر قرار میدهد.
بله اضافه وزن داشتن میتواند خطرناک باشد و درست نیست که این خطرات را نادیده بگیریم. اما این هم قابل قبول نیست که ظاهر کسی را صرف داشتن اضافه وزن به انتقاد بگیریم و فرقی هم نمیکند غیر مستقیم باشد یا مستقیم. متخصص اختلال پُرخوری، جنیفر رولین میگوید، شما نمیتوانید حدس بزنید اظهار نظر کردنهای اینچنینی تا چه حد میتواند از نظر روانی روی فرد تاثیر بگذارد و شما نمیدانید پشت صحنه و در زندگی خصوصی فرد چه خبر است. یادآوری چیزهای منفی که خود ِ فرد هم پیش خودش به آنها فکر میکند، او را تشویق نخواهد کرد که روشهای سالمتری در پیش بگیرد، بلکه ممکن است انجام این کار را برایش سختتر هم بکند.
فقط کافیست اراده کنی تا وزن کم کنی
چیزی که شما فکر میکنید: اراده، تمام آن چیزی است که فرد برای تغییر و تحول اساسی زندگیاش نیاز دارد.
بنا به اعلام انجمن روانشناسی آمریکا، برای بسیاری از افراد، اراده به تنهایی کافی نیست تا بتوانند تغییرات ماندگار در رفتارهای خود ایجاد کنند. باورها و نگرشها، نقش مهمی در سازگاری با عادتهای سالمتر دارند، اما عوامل بیرونی هم هستند که میتوانند مانع شوند. ممکن است برای کسب مهارت خود کنترلی و تغییر رفتار، به مدت زمان بسیار زیادی نیاز باشد و برخی از افراد بدون کمک حرفهای نمیتوانند از پس این کار بر بیایند.
چه کمکی میتوانید بکنید
اگر واقعا میخواهید به کسی که سعی دارد وزن کم کند کمک کنید، نقش تشویق کننده را داشته باشید، نه مربی. توصیه میکنیم وقتی که او موفق میشود یا احساس ناامیدی میکند، تشویقش کنید و به او انگیزه بدهید، نه اینکه بابت اشتباهاتش او را نقد کنید. این هم ایدهی بسیار خوبی است که همراهیاش کنید، به او غذاهای جدید و سالم پیشنهاد بدهید، در باشگاه همراهیاش کنید و یک شنوندهی خوب برای حرفهایش باشید اما هرگز او را قضاوت نکنید. حمایتتان را نشان دهید و در دسترسش باشید، اما زمانی که آمادگی تغییر کردن را ندارد، مجبورش نکنید.
منبع:برترین ها
انتهای پیام/
چه حرفهایی را نباید به کسی که اضافه وزن دارد بگویید.
منبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۲۵۸۴۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ نکته مهم برای آرام کردن کودکی که عصبانی و پرخاشگر است
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از bright side، که کودکان در این سن توانایی ابراز ناراحتی خود را با کلمات ندارند و این به عهده والدین آنها است که به این موضوع رسیدگی کنند تا کودک احساس امنیت و آرامش کند.
در این مطلب چند نکته پیشنهاد میدهیم که ممکن است برای مواقعی که کودکتان عصبانی میشود، به کارتان بیاید.
۱. اجازه دهید احساسات خود را ابراز کنند.
تلاش برای پایان دادن به عصبانیت سریعتر با روش های بی فایده، مانند فریاد زدن بر سر کودک، موثر نیست. بهتر است بنشینید و اجازه دهید کودک فریاد بزند و گریه کند و اجازه دهید همه چیز به خودی خود آرام شود. هنگامی که کودک عصبانیت خود را ابراز کرد، احساس بسیار بهتری خواهد داشت و کلمات شما معنای بیشتری خواهند داشت. شما همچنین می توانید احساس آرامش کنید و بتوانید با کودک خود در مورد احساسات او و چیزهایی که او را آزار می دهد، بحث سازنده تری داشته باشید.
۲. اگر پرخاشگری کردند آنها را از موقعیت دور کنید.
فریاد زدن، گریه کردن و کوبیدن پاهایشان به زمین بسیار متفاوت از پرخاشگری است، آنها ممکن است شروع به ضربه زدن، گاز گرفتن یا پرتاب کردن اشیا کنند. برای این نوع رفتار، می توانید فوراً کودک را از موقعیت خارج کنید و اگر در جمع هستید او را به مکانی ساکت ببرید. اگر در خانه هستید، می توانید به فرزندتان نزدیک شوید و با لحنی محکم اما نه عصبانی به او توضیح دهید که پرخاشگری بد نیست. آنها میتوانند هر چقدر که میخواهند از شما عصبانی باشند، اما رفتار فیزیکی کاملا غیرقابل قبول است.
۳. توجه آنها را به چیز دیگری جلب کنید.
کودکان معمولاً دامنه توجه بسیار کوتاهی دارند، به این معنی که آنچه اکنون آنها را آزار می دهد می تواند در چند ثانیه فراموش شود. بنابراین، اگر آنها صحنه ای را در یک فروشگاه ایجاد می کنند زیرا می خواهند شما چیزی برای آنها بخرید، می توانید با چیز دیگری حواس آنها را پرت کنید. میتوانید یک شی یا اسباببازی را به آنها بدهید که میدانید دوست دارند، یا میتوانید چیزی را در مغازه به آنها نشان دهید که ممکن است مورد علاقه باشد. بهتر است فرزندتان را با سایر کودکانی که در آن زمان ساکت هستند مقایسه نکنید.
۴. از آنها بخواهید در فضایی آرام بنشینند.
این روشی است که بسیاری از معلمان پیش دبستانی از آن پیروی می کنند، جایی که آنها یک نقطه "آرامش" دارند. این می تواند یک گوشه گرم و زیبا از خانه شما با کوسن های نرم روی زمین، کتاب ها، اسباب بازی ها و سایر وسایل سرگرم کننده در اطراف باشد. وقتی کودک شما ناراحت یا عصبانی است، می توانید او را تشویق کنید که در آن گوشه بنشیند و با یک فعالیت حواس خود را پرت کند. مثلاً اگر به نقاشی علاقه دارند، می توانید یک دفترچه با چند مدادرنگی در آن فضا نگه دارید تا سریعتر آرام شوند.
۵. جایگزینی برای آرام کردن آنها پیشنهاد دهید.
کودکان اغلب می خواهند کارهایی را انجام دهند که بزرگسالان می دانند خطرناک است، اما بچه ها آن را درک نمی کنند. آنها احساس می کنند که شما آنها را از دستیابی به چیزی که واقعا می خواهند منع می کنید. بنابراین، به جای فریاد زدن بر سر آنها که کاری انجام ندهند، میتوانید جایگزین مشابهی را به آنها پیشنهاد دهید که هدف جدیدی برای آنها خواهد بود. این می تواند نسخه ایمن تر از کاری باشد که آنها می خواهند انجام دهند و شما می توانید این فعالیت جدید را برنامه ریزی کنید.
۶. از قبل به آنها هشدار دهید.
یکی از چیزهایی که بچهها از آن لذت نمیبرند این است که شما به طور ناگهانی به زمان بازی آنها پایان میدهید، در حالی که آنها نمیدانستند زمان رفتن فرا رسیده است. شما نمی توانید به آنها بگویید که ۱۰ دقیقه دیگر بازی تمام است، زیرا آنها در این سن درکی از زمان ندارند. کاری که می توانید در عوض انجام دهید این است که به آنها بگویید که می توانند ۲ راند دیگر از بازی خود را انجام دهند و سپس آنجا را ترک خواهید کرد. این چیزی است که آنها می توانند درک کنند و هر چقدر هم که بخواهند برای مدت طولانی تری بمانند، احتمالاً به آن احترام خواهند گذاشت.
۷. حرفهای آنها را به خودتان نگیرید.
یکی از رایج ترین جملاتی که بچه ها هنگام ناراحتی از بزرگترها می گویند این است: «از تو متنفرم!» و در حالی که توهین و سرزنش کردن آنها بسیار آسان است، این راه به وضوح اشتباه است. آنها واقعاً منظورشان چیزی نیست که می گویند، اما این فقط راه آنها برای ابراز ناامیدی و نشان دادن احساساتشان است. بهتر است آن را نادیده بگیرید و به برنامه خود پایبند باشید، بدون اینکه اجازه دهید رفتار بد آنها شما را ناراحت کند.